1 kilo rundvlees kost 15.000 liter zoet water en dat is een groot probleem

Waterleidingbedrijf Vitens heeft op haar website vijf tips staan voor de Nederlandse burger om water te besparen, zoals de kraan dichtdraaien tijdens het tandenpoetsen. Hier stond ook de tip bij om minder vlees te eten, omdat door vleesproductie veel zoet water verloren gaat.

Tip verwijderd

Toen kwam AgriFacts in opstand. Dit is een stichting die is opgericht door melkveehouders met zogenaamd als doel om de feiten over dierlijke producten recht te zetten. Duidelijk is dat ze hier financiële belangen bij hebben. En dat het ze meer in het bijzonder te doen is om de beeldvorming over de milieuschade van dierlijke producten af te zwakken. Dat lukt ze helaas aardig.

Vitens heeft de minder-vlees-tip meteen van haar website verwijderd vanwege een dringend verzoek van AgriFacts. Het is namelijk niet in de eerste plaats kraanwater dat verloren gaat door dierlijke producten, maar vooral regenwater. AgriFacts betoogt dat de Nederlandse burger zodoende niet helpt bij het besparen van kostbaar water door minder of geen vlees te eten.

Mondiale waterschaarste

Maar die redenatie is foutief. Zoet water is kostbaar, of het nu regenwater is of kraanwater. Door de klimaatopwarming neemt droogte toe waardoor voedseloogsten mislukken en veel gebieden op den duur onleefbaar zullen worden. Ook onze eigen boeren hier in Nederland hadden afgelopen zomer problemen met hun oogsten door de langdurige droogte.

Ondertussen smelten gletsjers, waardoor zoet water naar de zee stroomt. Dit verkleint onze mondiale zoetwatervoorraad. Al met al wordt zoet water dus schaarser en schaarser. Kees van Leeuwen, hoogleraar watermanagement en stedelijke ontwikkeling aan de Universiteit Utrecht, betoogt dat de mondiale zoetwaterschaarste grotendeels opgelost kan worden als we met z’n allen minder vlees eten (bron: AD).

Hoe zit dat dan precies?

De dieren die wij eten, moeten ook eten. Ze eten bijvoorbeeld gras, granen, maïs en soja. Een koe eet wel 60 kilo gras per dag (bron: ZuivelOnline). Voor deze gewassen is regenwater nodig, anders kunnen de gewassen niet groeien. Het regenwater wordt deels opgeslagen in deze gewassen. Het gras, de granen, maïs en soja worden vervolgens gevoerd aan kippen, varkens en koeien. Het regenwater wordt zodoende geconsumeerd en komt niet terug in de ecosystemen waar het water vandaan kwam.

Bij een bos of natuurgebied werkt het anders: het bos neemt water op en geeft het via de bladeren terug aan de atmosfeer. Hierdoor vormen zich wolken en gaat het weer regenen. Het is dus een cyclus. Door gewassen te consumeren, wordt deze cyclus verbroken: het water dat is opgeslagen in de planten wordt elders geconsumeerd en komt niet terug.

Meer natuur = meer zoet water

En onze dieren eten veel! Volgens een recent onderzoek van University of Oxford is maar liefst 83 procent van de mondiale landbouwgrond in gebruik voor de productie van veevoer.

Stel je voor dat we geen dieren en dierlijke producten meer zouden eten. Dan zou enorm veel landbouwgrond (een gebied groter dan de VS, China en de EU bij elkaar) aan de natuur teruggegeven kunnen worden. Dit zou droogtes helpen voorkomen en onze zoetwatervoorraad beter op peil houden.

Dus Vitens: plaats die tip alsjeblieft weer terug op de website, want ons zoet water is oneindig veel kostbaarder dan de dierlijke producten in onze boodschappenmandjes.

Op deze link van het Water Footprint Network zie je een overzicht met de watervoetafdruk van verschillende voedselproducten. Dit komt overeen met bijvoorbeeld dit overzicht van het VK’s Institution of Mechanical Engineers

Sun, 27 January