In mijn omgeving heb ik meerdere enthousiaste geluiden gehoord over de documentaire Kiss the Ground. Ik vond het daarom tijd om mijn visie op deze Netflix documentaire te delen. Het zal vast geen verrassing zijn na deze titel, mijn advies is: kijk hem niet!
Ik heb de documentaire afgelopen week bekeken en ik deel het enthousiasme uit mijn omgeving niet. De documentaire bevat mooie beelden, dat zeker, alleen een heel groot deel van de documentaire is niet wetenschappelijk onderbouwd. Zo wordt in de documentaire benadrukt dat grasland helpt om CO2 op te nemen. Reden voor o.a. de Europese Unie om campagnes te starten om mensen Beefatarian te laten worden.
Dit klopt alleen niet als je naar de wetenschappelijke onderbouwing kijkt. Als we kijken naar Nederland, in ons land bestaat 36% van het totale landoppervlak uit grasland. In totaal wordt door de vegetatie en bodem in Nederland slechts 2% van alle CO2-uitstoot opgenomen. Het overgrote deel van hiervan wordt opgenomen door bos, niet door het grasland. En we weten allemaal hoeveel bos we in Nederland hebben. Helaas niet zoveel!
De conclusie? De claims in de documentaire Kiss the Ground kloppen niet. We hebben juist veel meer bos en natuur nodig om de CO2-uitstoot te verminderen. Grasland is niet de oplossing en het is al helemaal geen goed plan om Beefatarian te worden. Niet voor de dieren en niet voor onze aarde.
