Vandaag start alweer de vierde editie van de Nationale Week Zonder Vlees. Een initiatief van Isabel Boerdam, de oprichter van De Hippe Vegetariër, om mensen te stimuleren een week lang geen vlees te consumeren. Een mooi moment om terug te blikken op mijn leven zonder vlees. Want ik was er al vroeg bij, op mijn negende besloot ik om geen vlees meer te eten. Dit was niet, zoals bij vele anderen, omdat ik de connectie legde tussen mijn huisdier en het vlees op mijn bord. Ik had namelijk geen huisdier. Sterker nog, ik was als kind enorm allergisch voor praktisch elk huisdier. Zelfs als het konijn van de buren rondhupste in de tuin was ik aan het snotteren, hoesten en niezen.
Nee, ik legde de link na (als ik het me goed herinner) een aflevering van het Schoolttv- weekjournaal waarin een bezoek werd gebracht aan een boerderij en vervolgens ook wat beelden werden getoond van een slachthuis. Toen ik thuis kwam van school vroeg ik mijn moeder of de knakworstjes die ik zo graag at ook op deze manier gemaakt waren. Zaten hier echt lieve schattige varkens en koeien in? Dat kon mijn moeder alleen maar bevestigen. Toen was het voor mij duidelijk. Voor mij geen vlees meer!
Zoeken in het schap
En dat ging eigenlijk ontzettend makkelijk. Mijn moeder was al vegetariër, dus ik kon met haar mee eten. Voor je beeldvorming, ik heb het nu over 1999 en toen bestond het schap met vleesvervangers nog niet. Ergens aan de zijkant van het schap vol vlees lagen twee producten: vegetarische balletjes en vegetarische burgers. Die alle twee exact hetzelfde smaakten. Niet erg spannend, een beetje droog. En met een beetje geluk kon je ergens nog een verdwaald blok tofu vinden. Joehoe! Met de jaren werd het assortiment steeds een beetje verder uitgebreid. Het hoogtepunt voor mij waren de jaarlijkse mei- en zomervakanties. Wij gingen met het gezin altijd in Nederland op vakantie en bijvoorbeeld op de Waddeneilanden of in Gelderland stonden andere supermarkten, met andere vegetarische producten. Wat een feest!
Wat meehelpt, ik heb als kind voordat ik vegetariër werd nooit producten als biefstuk of kip gegeten. Wel was ik dol op saucijzenbroodjes. Wellicht deels omdat dit zo lekker warm was. En ik moet zeggen, de eerste keer dat ik een seitanbroodje at (jaren later) had ik echt het idee dat ik weer zo’n ouderwets saucijzenbroodje at. Ik heb de verpakking nog een keer extra moeten checken om er zeker van te zijn dat ik geen vlees aan het eten was. En dat gevoel heb ik bij meer vleesvervangers. Ik vind het geweldig om te zien wat voor fantastische technieken er zijn bedacht en ontwikkeld om de smaak en structuur van vlees steeds beter na te bootsen. Voor mij zijn de meeste van deze producten ”te echt” (geef mij maar een lekkere Dutch Weed Burger), maar ik moedig elk initiatief en alle innovatie enorm aan.
Vroeger werd er nog weleens tegen me gezegd dat een maaltijd zonder vlees echt ontzettend lastig was. Erg smakeloos en bovendien saai. We zijn nu een dikke 20 jaar verder en geloof me, het is nog nooit zo makkelijk geweest om je stukje vlees te laten staan. Je kunt zo je biefstuk inwisselen voor een plantaardige steak. Waar ook nog eens ‘’bloed’’ uit stroomt ook. Hoe tof is dat? Ben jij een echte liefhebber van vlees? Bekijk dan eens de top 10 vleesvervangers voor vleesliefhebbers. Ik durf te wedden dat er iets lekkers voor je bij zit.
Ga jij de uitdaging aan?
Ik daag jou uit om deze week geen vlees te eten. Bezoek het plantaardige schap van jouw supermarkt en laat je verassen. Wie weet krijg je zelfs last van keuzestress, omdat er tegenwoordig zo ontzettend veel opties zijn. Je kunt mij echt niet meer wijsmaken dat plantaardig eten lastig en moeilijk is. En dat het onmogelijk is om geen vlees te eten. Zelfs als je de structuur en smaak enorm mist, kun je genieten van een plantaardig alternatief. Enjoy!
P.S. Vind je het nog een beetje spannend allemaal en kan je wel wat extra support gebruiken? Lees dan de drie gouden tips van Armanda!
Tekst: Lauri van Oosterom
