DE VEGAN STREAKER

Laatst zocht ik op Twitter naar een specifieke Tweet over Peter Janssen – de Vegan Streaker die onder andere stierenvechten verstoort. Ik scrolde door de Tweets heen en zag positieve Tweets over Janssen toen hij dit jaar bij Jinek aan tafel zat. Veel Twitteraars beschouwden hem als een held. Op een uitzondering na: de PR-persoon van de varkenshouderij vond dat ze ‘in Spanje wel raad wisten met hardcore dierenactivisten’ toen ze daar een arrestatiebevel tegen Janssen uitvaardigden. Toen ik een stuk verder naar beneden scrolde zag ik echter steeds meer Tweets met kritiek “Jammer dat die ‘veganstreaker’ niet door een stier op de hoorns is genomen” en meer van dat soort opmerkingen. Ik schrok van de negativiteit (en het lage niveau), maar toen zag ik dat het ging om Tweets van 2013 toen de Vegan Streaker bij Pauw & Witteman te zien was. En toen werd ik toch een beetje blij: de stroom aan negatieve comments was dit jaar gereduceerd tot slechts een paar Tweets, naast een meerderheid van lovende Tweets over de moed van de Vegan Streaker. In vier jaar tijd is er dus best wat veranderd:

Er lijkt meer empathie te zijn voor de dieren en meer respect voor de mensen die zich inzetten om dierenleed uit te bannen. 

Peter Janssen kwam overigens gisteren weer vrij na twintig dagen te hebben vastgezeten in een Japanse gevangenis (wegens het verstoren van een dolfijnshow als protest tegen de dolfijnslachtingen in Japan). Op Facebook deelde hij dat hij opgelucht was dat hij weer op vrije voeten was. Dit bericht kreeg maar liefst 700 likes. 

GROEIEND VERZET

Deze week stond de oprichter van Animal Rights in twee grote online Belgische kranten: Nieuwsblad.be en De Standaard. Animal Rights kwam met nieuwe schokkende beelden uit een Belgische legkipfabriek. Ditmaal leek het minder aandacht te krijgen dan in maart met Tielt en in september met Izegem. Deze legkipfabriek hoeft ook niet dicht (in tegenstelling tot Tielt en Izegem die beiden gesloten werden na het uitkomen van de beelden). Alsof we met kippen minder hebben dan met varkens en koeien, of er gewoon even geen zin meer in hebben met de naderende feestdagen. Toch kopte Nieuwsblad.be: “Ooit komt de dag dat niemand nog vlees eet.” en De Standaard “We leven in een dicatuur van vlees”. Uitspraken van de oprichter van Animal Rights die voor de vleesindustrie en sommige vleesliefhebbers best heftig zullen zijn, maar inmiddels zo ingeburgerd zijn dat de media er belangstelling voor heeft.

Waar dierenactivisten vroeger optraden in de schaduw, zijn ze vandaag de gezichten van de vegan toekomst. 

Op social media kunnen de vegan activisten die in gesprek gaan met mensen op straat, social media en in de media rekenen op veel toehoorders en steeds meer steun. Veel vegans treden in de voetsporen van pionier en ‘vegan preacher’ Gary Yourofsky, hoewel vaak minder fel, maar net zo vastberaden om mensen de waarheid te vertellen over hoe wij met dieren omgaan. In Nederland zijn er regelmatig demonstraties van de Earthlings Experience, de Kind Experience, Bite Back en we hebben nu ook een eigen Save Movement, waarbij mensen bij een slachthuis staan om de dieren een laatste eer te bewijzen en water te geven. Dit zijn allemaal acties die de geschiedenisboeken in zullen gaan als een sociale rechtvaardigheidsbeweging voor rechten voor dieren.   

OKJA

Deze film op Netflix is een cadeautje voor de vegan beweging! De film is populair, want het is gewoon een hele toffe speelfilm, met actie, humor en een traan. Voor vegans en dierenactivisten is het echter een heel bijzondere film, een feest van herkenning zou ik bijna zeggen, alleen is het niet echt een feest. Vegans zien hier een afspiegeling van de werkelijkheid: de genadeloosheid van de geld-gedreven vleesindustrie en de moed en machteloosheid van de stoere dierenactivisten die bereid zijn hun leven te geven voor de bevrijding van de dieren, onder andere uit de voedselketens.

De film heeft veel niet-vegans aan het denken gezet om te stoppen met vlees, maar wat ik daarnaast ook bijzonder vind aan de film is hoe de filmmakers erin geslaagd zijn het beeld van dierenactivisten te kantelen. In de ogen van veel mensen zijn activisten ‘werkloze druktemakers’ die niets beters te doen hebben. In de film komt naar voren dat het juist mensen zijn die om iets geven dat niet in hun eigen belang is;

mensen die opkomen voor iets buiten henzelf om en daarvoor actie ondernemen. Hoe cool is dat? 

Eerder al kwam overigens in een Nederlandse tv-uitzending van de Hokjesman (aflevering Dierenvrienden) goed naar voren hoe kwetsbaar de dieren zijn en hoe mooi het is dat er mensen zijn die voor de dieren opkomen. Echt een must see!

Ik ben enorm trots op de vegan dierenactivisten overal in de wereld die hun stem gebruiken voor de dieren. En ik sluit me aan bij deze quote van Earthling Ed: “For 21 years of my life animals died for me, so the least I can do is give my life to fight for them.”  

#teamvegan

Write A Comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.